Opstoot en dag 11 van Het huwelijk!!

Ja wat bedoel je nu met die titel imke!!

Ik zal het eens uitleggen, wij hebben hier een hele lieve jongen, genaamd Raico de Bruine Lab van 2 jaar!!
We zijn ontzettend blij met hem, hebben naar zijn aankomst uitgekeken en waren dolblij toen hij onze roedel kwam vergroten tot derde hond!! Een lieve pup was het, tikkeltje ondeugend, maar oh zo schattig!! Een echte speelvogel, met een staart die harder kon gaan dan hij kon bijhouden,waardoor zijn beentjes het niet konden houden en ook dede zwiepen!! Heerlijk!!

 Raico was als pup kwakkelig!! Een sukkel hondje, maar oh zo stoer en fier!! We zaten dag 2 van dat we hem hadden al te bellen met de DA, diarree en overgeven!! Aanpassing en misschien een kleine infectie was het verdict, even aanzien en ontwormen... zo gezegd zo gedaan, na een week was het pupje nog altijd even gelukkig,at en dronk goed en was de fierheid zelf, deed spelen wie geen ander en maakte het vrouwke goed moe!! Maar zijn lichaampje was op, na zoveel diarree en de medicatie niet had geholpen van de wormen, wij terug, verdict was eindelijk daar, ons manneke had Gardia een parasiet in de darmen die een kuur van 2 weken verdiende om zijn lichaampje te verlaten... dat heeft het parasietje ook gedaan en wij dachten nu komt het goed met ons vrolijke en gezellige manneke... maar nog was hij niet de pup die wij dachten dat we hadden gekocht!! Wisten wij veel dat we van alles in zijn leventje deden waar hij niet tegen kon!! 

Op 4 maanden+ waren we het toch moe, ons manneke werd niet groter, kwam niet veel aan en was tegen het magere zelfs, maar oh wat at hij goed, was hij gelukkig en kon hij zijn staartje niet bijhouden!!

Ik kon hem gewoon niet bijhouden onze wervelwind!! M%aar toch wrong mijn hartje iets, er was iets niet pluis, maar wat?? Na heel wat onderzoeken kwamen we er achter, meneer was voor zéér véél allergische... een hard verdicht, een niet leuk vooruitzicht, wat doe je dan, ga je hem laten inslapen? laten lijden, laten helpen? Ik keek naar mijn lief ventje, hoe kon ik hem laten inslapen, ja hij had jeuk, ja hij beet ales kapot onder zijn buikje, ja hij piepte van depijn, maar inslapen? Nee, kon ik niet en wilde ik niet!!

Alles hebben we uit de kast getrokken, eerst laten onderzoeken waar hij allemaal allergische voor was:

teken

vlooien

planten {bepaalde soorten}

gras

bomen {bepaalde soorten} 

kip

Maar de moeilijkste van al: STOF

Ja een hele moeilijke en niet te verbannen, wat we ook voor hem zullen doen, van stof kom je niet af!!

Dit in ons achterhoofd begonnen we aan een immunokuur, in de hoop dat hij bij de 70% hoorde die er daardoor overheen zou groeien...

 De potjes zouden leeg moeten, met de spuit en meneer kreeg iedere keer ietsje meer!!
1.5 jaar zou het duren eer we resultaat zouden behalen... Maar ondanks de hoge kosten, was dit toch de moeite van proberen dachten we beide, we hadden hem zo graag, we moesten hem toch alle kansen geven???

 ook probeerde we allerlei dieten om hem te helpen tijdens zijn allergie periode, {ik kookte hopen kip met wortelen en maakte daar soep van} Meneer is voor kip allergische, maar niet in hoge mate, de waardes waren hiervoor juist boven de grens, terwijl stog op de 4000 boven de grens lag!! het proberen waard dus, het 2 componenten dieet, maar hij viel kilo´s af tijdens zo´n dieet, hij at een 3 bakken per dag, en ik kon het ook niet bijhouden met koken haha!! Maar weer hielden we vol,                                                                   aankomen kwam later wel...

Maar wat we ook deden de allergische reacties werden erger en erger, de medicatie werd maar aangesleept, cortisone en antibiotica waren de enige dingen die hielpen... op den duur werd het zo erg, dat we de immunotherapie voor gezien hielden, want we gaven hem dat waar hij allergische voor was... het ging beter, maar om de zoveel weken een opstoot werd een normaal iets, alles werd weer geprobeerd, andere voeding, niet meer wandelen {maar thuis veel spelen en aandacht geven} alles wassen van dekens om de zoveel tijd en goed poetsen {alle dagen wordt hier gezuigd en gestofveegd , alles even gelucht en dekens buiten gelegd!!} zelfs het stofvegen doen we met de stofzuiger, om de stof niet te verplaatsen... 

Meneer gaat zelfs naar de hondenkapster en heeft een luxe leventje, en we dachten, ja nu hebben we het, gewoon weg 4 maanden opstoot vrij!!!!!!! HOERA!!!

NEE, meneer begint te dabben en bijten, RAICO stop daarmee wordt de hele dag gezegd, laat dat!! Maar het jeukt zo, zie je hem denken, er wordt weer overgegeven en dunnere ontlasting, maar oh wat is ie vrolijk en gelukkig en wat eet ie goed!! Ik ga vandaag toch maar naar de DA en krijg weer eens cortisone en antibiotica mee, de enige manier om weer even te genezen om daarna weer van her in te nemen, beginnen te dabben en bijten... 

3/4 antibiotica en 1/2 cortisone per ochtend en avond voor meneer, daar gaan we weer!!

maar zo gelukkig, de staart is wazig, door het kwispelen!!

vele snoepjes voor ons ventje

portie voor morgen ochtend!!

denken dat ik snoepjes heb!!

Het leven is voor ons ventje niet anders, hij weet niet beter... en neemt het allemaal gelaten, mar juist hierdor is hij voor mij juist dat klein beetje specialer, net dat meer mijn vriendje... hij ziet niet af, hij is gelukkig en ik ben blij dat we deze keuze {hoewel héél duur} hebben gemaakt, want een leven zonder deze lieve, vrolijke en speelse jongen, nee dat kan ik niet!! 

Ik wist zelfs niet dat je zovéél van een hond kon houden!! Hij is ons specialleke!! 

{wilt absoluut niet zeggen dat we onze twee andere bengels niet graag zien, want amai niet!! Ook die zijn op hun manier geweldig!!}

Maar nu het huwelijk!! Nog niet mijn huwelijk, nog 5 maanden wachten, nee het huwelijk van haar ouders, mijn werkje dat normaal gezien toch echt af moet zijn, maar jee wat moet ik dan hard gaan werken, deze opstoot van mezelf {de reuma} moet echt overgaan, dan kan ik mij er weer volledig op gaan leggen, maar nu voel ik me moe, de pijn in de knie is te doen, maar absoluut niet leuk!! De therapie is afzien!! het knakken van de knie is hoorbaar tot bij de andere kamers hihi!! Het fietsen doet pijn, maar we gaan door, morgen zelfs weer werken, benieuwd, met mijn brace kan ik er in ieder geval niet door gaan!! Maar het is zo´n groot onding!! Nog wachten tot vrijdag voor de scan en tot de woensdag erop voor het resultaat!!

Maar het huwelijk dus, awel niet veel verandering, maar hier dag 11 als ik het goed heb!!

drie rijtjes, 5 blokjes en dag 11

mijn werkplekje

Oh en vandaag kregen we gezellig bezoek van wel 5 persoonlijkheden hihi!!

heerlijk aan het eten

Hier kan ik nu echt van geniete, wat doen mijn vrouw en ik dit toch met veel plezier!! Iedere dag komen ze hun portie halen, maar ze zijn er toch zo content mee, met hun gezonde brokjes!!

Dat was het weer voor even, iedereen weer een gezellige {borduur} avond....

Lieve en warme groeten imke

Oh ik ben trouwens de volgende blog aan het lezen... poekietoe´s Handwerkhoekje, heel leuk, korte berichtjes en makkelijk te volgen en wat maakt ze mooie werkjes!! ik lees weer met veel plezier!!