Maar daar strak kreeg ik een sms dat ze niet alles gedaan kreeg, ze moest zo wie zo dringend voeding voor de honden gaan halen. Ik stuurde doe dan ook meteen schinken want dat is al een tijd geleden en dat merk je aan hun tanden...
Toen ik thuis kwam heb ik meteen de vloer gepoetst want die zag er uit. Daar werd je niet vrolijk van, ik heb de was gevouwen die ze had laten staan en eten uitgelegd vanuit de diepvries, want mijn vrouw is toe aan een goede middag.
Om elf uur deze morgen kreeg ik het bericht dat mijn schoonbroer die nu een 3 tal weken op de A dienst ligt voor zijn Alzheimer, toch geplaatst gaat moeten worden in Mulsterbilzen, want thuis is niet meer verantwoord. Mijn vrouw haar zus was meteen naar haar andere zus { ze zijn met drie} gereden en haar verhaal gedaan en mijn vrouw werd gebeld en ging er natuurlijk ook naar toe. Het is ook niet niks, je man afgeven op 61 jarige leeftijd terwijl hij er nog maar 58 is. Maar hij is op, hij kan het echt niet meer en het acceptatie proces en het loslaten gaat vanaf nu voor mijn schoonzus beginnen. Tegen 12 u ging mijn vrouw naar huis en had ze nog maar weinig tijd voor het huishouden en dat heb ik dus gedaan. TEAMWORK op afstand!!
Het is ongelooflijk wat een mens allemaal moet meemaken, strak praten met de vrouw erover want anders kropt ze het allemaal weer op en dat is voor haar gezondheid nu echt niet goed.
Nu ga ik koken en daarna lekker rusten... wat een dinsdag deze dinsdag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten