gemis en trots

GEMIS en TROTS

Gisteren had mijn vrouw het ineens over haar JEUGD!! Hoe ze het miste...

Als ik haar zie zitten op de foto als 2 jarig meisje in de jaren 1970 kan ik inkomen dat ze het mist, de rust en nonchalant die ze hier uitstraalt heeft ze de dag van vandaag niet meer...

Ze is gegroeid en heeft vele ervaring in haar rugzak...

Mijn vrouw is iemand die graag in het VERLEDEN rond dwaalt, over wat ze uit spookte als kind, wat ze deed op school en hoe ze omging met het leven dat tot haar 13de bestond uit GELUK en VERTIER...

Ze was een LATERTJE... haar oudste zus was 9 jaar ouder en haar middelste zus 7, ze was dus heel lang echt de baby in huis, ze was en werd vertroeteld en heeft dit altijd al gewaardeerd...

Nu is ze juist het tegenovergestelde, ze is een zorgmens geworden, met zorgen over de dag van vandaag maar ook van morgen... Want altijd kan er iets om de hoek komen kijken...

Het kindje dat opgroeide tussen de honden en haar liefdevolle ouders was rijk... ze had alles, vriendinnen, ouders die haar graag zagen, zusjes om mee te spelen, en dieren om haar heen voor de nodige knuffels... 

Maar op haar 13de pakte het LEVEN haar allergrootste LIEFDE af!! HAAR VADER!!

Haar moeder stond er alleen voor, het kleine gelukkige meisje in de eerste foto is niet meer wat ze was... haar geliefde vader, haar grote voorbeeld is er niet meer en het hakt er in...

Maar zo sterk als ze is maakt ze zichzelf een belofte, ze zal nooit haar MOEDER in de steek laten...

En zo geschiede...

Moeder was gelukkig, dochterlief zorgde voor haar tot in haar oude jaren... makkelijk nee, maar wel dankbaar...

Moeder werd 80 en ik was in haar leven gekomen, ondertussen was vrouw lief 39 en nog altijd thuis wonende, haar belofte niet verbrekend...

Ze deed het goed, moeder kon op haar rekenen, maar dan is daar de dag voor moederdag 2006... moeder lief voelt zich niet goed, paniek alom.. moeder sterft binnen 10 minuten een rustige dood... Hartaderbreuk op de vroege morgen... verdriet krijgt een plaats... ze heeft haar belofte gehouden en laat haar moeder niet in de steek.

Een mooie begrafenis volgt, moeder mag weer naar vader, voor eeuwig samen, elkaar zo gemist...

Trots als ze was met haar gehouden belofte, kan ze terug kijken naar een goede jeugd en een gelukkige moeder...

Mijn vrouw vandaag de dag is trots op haar verleden, met veel gemis praat ze over het verleden zoals het was... 

trots!!!

Ja dat ben ik op mijn vrouw....