hobby 1: mijn vriendjes uiteraard

Natuurlijk komen mijn drie vriendjes op de eerste plaats...

Ik heb trouwens weer leuke nieuwe foto´s van de drie broers

onze lieve darco

onze ondeugende raico

onze twijfelaar yenzo

Onze jongens zijn om de 4 jaar aangekocht, dus onze Yenzo { geboren Aug 2003} was zijn eerste 4 jaar alleen...

Het is een rustige jongen voor de meeste momenten... hij is een vrolijke, gezonde en oudere vriend.

Hij heeft een speciaal karakter, hij weet precies hoe hij iets duidelijk moet maken: BLAFFEN en PIEPEN!! En echt het werkt haha!! Keer op keer staan we voor hem op!!

Mijn vouw kocht Yenzo hier in ons dorp Overpelt, bij een fokker aan huis, die ook onze Yenza { van dezelfde moeder, maar worp eerder, dus een zus van yenzo} oh en Yenza is de hond van mijn schoonzus, niet van ons!

yenza

yenzo

Beide even lief, maar onze yenzo is een SOK en laat zicht echt doen, terwijl yenza veel heviger is en een echt vrouwke en zich echt NIET laat doen... en gelijk heeft ze.

Yenza heeft trouwens sinds dit jaar suikerziekte en wordt geholpen met spuiten, daarnaast heeft ze een ´massa` in haar buik, maar deze is goedaardig, ze heeft al haar baarmoeder moeten laten verwijderen vorig jaar i.v.m. zware ontsteking { ik heb haar toen binnen gedaan en gehaald, schoonzus had zo veel schrik dat onze meid niet meer wakker zou worden, maar ze is een dappere... en heeft zich  prima hersteld}

Maar nu terug over onze Vriend... hij gaat heel stilletjes naar zijn oude dagen, hij is 11 en wordt er in Augustus alweer 12, wat vliegt den tijd.

Zijn laatste bloed afname was perfect { sep 2014}, zo gezond als een pup... maar we beginnen te merken dat hij ´oud`begint te worden... Hij heeft veel schrik voor de vloer en is panisch om te vallen... hij mankt wat als hij langer in dezelfde positie heeft gelegen, we moeten hem op gang helpen en veel geduld hebben, heel veel geduld!!! 

Hij is rustiger van karakter, pikt niets meer en vraagt minder aandacht, waardoor je nu ineens echt moet denken aan een aai over de bol, want anders heeft hij uren geen aandacht...

Hij blaft nog altijd luid als de 2 broertjes spelen, kan hij echt niet hebben haha!! Is hem dat te druk? wilt hij mee doen? we weten het niet, maar af en toe speelt hij toch nog met zijn jongste broertje? En vrouwkes zijn nog altijd mateloos interessant.. Daarvan gaat zelfs een oudje wie een veertje omhoog, hoezo we zijn stram en hebben normaal gezien hulp nodig???!!! 

2008 { 7 jaar geleden}

Het is ongelooflijk hoe snel de tijd vliegt als je de jaren van een hond ziet, we weten het, de tijd begint steeds dichterbij te komen...

2010 { 5 jaar geleden}

We moeten genieten u het nog kan, hij is nog fit in zijn hoofdje, niet blind of doof... hij wilt nog altijd achter de tennis bal aan, maar als hij gedraaid heeft en een klein spurtje doet is de jongste hem al lang en breed voor, maar hij geeft niet op, het is een goede volhouder...

2011 { 4 jaar geleden}

Je beseft pas wat het is om een hond te hebben als je hem verliest... ik besef dit... heb het al te vaak meegemaakt...

2013 { 2 jaar geleden}

Maar wij zijn wel van het principe dat een hond moet genieten en niet lijden, als wij merken dat onze yenzo niet meer op of om kan, laten we hem rustig gaan. In de wetenschap dat we alles hebben gedaan om zijn leventje zo heerlijk en mooi mogelijk te maken... Wat houdt dit in voor yenzo...

2014 { vorig jaar}

- Spelen met een balletje of baasjes

- aandacht krijgen en lekker genieten van een aai over de buik

- eten, en het liefst zoveel mogelijk

- op zijn tijd een schink of snoepje { meneer heeft nog mooie witte tanden!!!}

- wandelingetjes, niet te lang, want hij is rap moe...

- slapen op zijn deken { vroeger moest hij er niets van weten, maar nu piept hij bij een gebrek aan         zijn favo deken

- slapen, heel veel slapen

- binnen liggen, vroeger was het buiten, buiten en nog meer buiten, niet binnen te krijgen... nu               verkiest hij de warmte, rust en zachtheid van zijn kussen

dat is onze yenzo in het kort...

2003 - heden

Toen ik een jaar { 2007} samen woonde met mijn vrouw, begon het te knagen...
En dat betekende bij mij een opvulling, een gemis! Iets wat van MIJ was, wat ik kon koesteren en lief hebben... Onze darco { geboren 2 sep 2007} kwam! Een vergissings hondje of en gelukshondje, jij mag het zeggen!!

Onze darco was een brutale pup, gehaald uit een winkel uit medelijden en met de angst dat dit schattig klein vies hummeltje de dood tegenmoet kwam, want hij was bijna 4 maanden oud en onverkoopbaar!! Iedereen weet dat dit NIET de manier is van aankopen, dat zieligheid geen FACTOR is en dat we géén moment hadden moeten denken aan kopen met broodfok... Maar we deden het...

Hij zat in een klein hokje met een zusje { denk ik!} ze konden juist draaien en een beetje omhoog komen en dan zaten ze tegen de dakrand... Waarboven de volgende pups al wachten op hun nieuwe baasjes... Ze mochten er NOOIT uit, ze zagen geen daglicht... Maar iedereen was er VOL van, iedereen kwam in deze winkel voor zijn voer, snoepgoed, materialen en levende dieren... Denk ik aan KIPPEN, VOGELS,VISSEN, KATTEN, KNAAGDIEREN en HONDEN

2008 { 7 jaar geleden}

Ik had er kortom na het kopen van wat snoepgoed en speeltjes voor onze oudste jongen, medelijden met deze jongste jongen...

Ik mocht hem vast houden, vies was ik er van... hij stonk naar zijn eigen uitwerpselen, hij was asociaal en totaal niet de hond die ik wilde, maar mijn hartje had een zwak voor de manier waarop hij al zoveel had moeten meemaken en hoe GOED ik het hem kon geven...

2008 { 7 jaar geleden}

Ik nam hem mee, betaalde en verschoot van de hoeveelheid spuiten dit kleine mannetje al had gehad in zijn eerste 4 maanden... Alleen maar om naar hier te mogen komen, om terecht te komen bij een verkeerde aankoper, niet verkocht te geraken, door verkocht te zijn aan de winkel en eindelijk na een reis van 3 maanden bij mij terecht te komen... het was en is een hond met gebruiksaanwijzing...

Zo kwam ik er al zeer snel achter dat hij EIGEN baas was en absoluut niet van plan was om te luisteren... zindelijk worden uitgesloten... ervoor gestraft worden uitgesloten... lief zijn UITGESLOTEN... maar ook deed hij géén typische pup dingen, zoals SPELEN { dat kon en kan hij niet} zoals liggen bij de oudste voor geborgenheid, absoluut niet!! Hij ligt alleen en wenst alleen te blijven...

Ik dobberde maar door met hem, we strafte meer dan dat we deden opvoeden, we deden het helemaal VERKEERD!!! Hij was ongelukkig, wij waren ongelukkig en ik dacht dat ik de grootste fout in mijn leven had gemaakt...

2009 { 6 jaar geleden}

Wij werkten fulltime met dezelfde uren, ze zaten dus veel alleen... nog een grote fout bij meneer, daar kon hij niet aan wennen, ondanks dat hij gezelschap had van yenzo... Zo een ongelukkig mannetje dat moest fout gaan...

Op een gegeven moment gingen we apart fulltime werken, ieder een andere post, onze honden zouden niet meer vast zitten { op een uurtje per dag na}... onze yenzo bloeide open, was veel rustiger en vroeg minder aandacht... maar onze darco bleef hetzelfde, zijn behoefte binnen doen { en de deur open hebben staan} grommelen, de baas spelen enz...

Op een gegeven moment doet hij binnen, wil ik hem voor de honderste keer straffen en krijg ik de schrik te pakken voor mijn eigenste hond... hij wilde bijten en had ik hem niet naar beneden geduwd was hem dit ook gelukt... helemaal van streek waren we beide na deze ervaring, hij voelde zich nog sterker en ik nog machtelozer... Ik had in deze tijd een zusje van 2 en had echt de neiging om het op te geven en te zeggen de SPUIT erin... ik bel de vrouw op en vertel haar mijn verhaal... ondertussen was darco weer rustig en wilde zelfs weer fijmelen, maar ik kon het niet opbrengen...

Ik kreeg een hekel aan mijn hond...

2010 { 5 jaar geleden}

Toen ik er een nachtje over geslapen had, de eerste kwaadheid verdreven was met een lieve knuffel van ons manneke en de DA te hebben gebeld, besloten we om hem nog 1 kans te geven { en ons dus ook} en lieten we hem castreren

ons manneke net na de operatie... 

nog diep in slaap, met een kussentje onder het hoofd en veel aaitjes...

we sliepen dicht bij hem... hopende dat hij wakker zou worden...

wat hij niet deed hihi!!

op een gegeven moment noemde we het profiteren, want eten deed hij wel!!!

De operatie lukte en ons manneke veranderde, maar ik ook!! Ik verdiepte mij in het ras en leerde veel... zoals niet straffen, want een beagle is heel gevoelig, maar positief benaderen, er een omweg aan geven... Zodat het lijkt dat hij het zelf doet, zijn eigen zin door drijft... maar ondertussen doet hij wat je wilt!! Zo leerde ik hem kennen en hij mij... we leerden een andere darco kennen...

lief

aanhankelijk

rustig

aandachtig

waakzaam

bang

faalangst

maar vooral dominant...

Maar helemaal anders, ik leerde hem het commando ZIT, AF, POOTJE, STIL, LIEF, ZINDELIJK ZIJN... en hij leerde mij GEDULD en LIEFDE...

En ik IK kan niet meer zonder hem...

2013 { 2 jaar geleden}

Het was een hele weg, maar achteraf het helemaal waard... Want ik weet duizend procent zeker, deze jongen was er anders niet meer geweest... Wie wilt een onzindelijke, dominante grommende, bijtende hond?????
IK!!

Want hij is het waard... en ik en hij konden veranderen en nu is hij het tegenovergestelde, met liefde en aandacht krijg je alles bij hem gedaan, bij strengheid krijg je een grom en bij teveel strengheid bijt hij, we weten het en accepteren het!! Een mens is ook niet allemaal het zelfde, maar karakters verschillen, het accepteren was de SLEUTEL hier!! En nu gaat hij mee Baasje halen op het werk, zonder riem, in de auto en luisterend... 

Wat wil ik nog meer?

2015

Darco Beagle
2/09/2005 tot heden

Sep 2011 { 3.5 jaar geleden}

Uhm een andere hond???

Kriebelen deed het, kriebelen... Onze honden waren in BALANS, alles was juist en ik wilde weer moederen... En eens echt moederen over een pup die uitgekozen was bij een fokker, waar je nog een tijdje op moest wachten zodat de kriebels zich konden opbouwen en ik alles klaar kon maken voor de nieuwe aanwinst...

Zo gezegd zo NIET gedaan... mijn vrouw vond een hond erbij géén goed idee... maar ik was totaal verkocht aan dit manneke...

sep 2011

Ik zag hem, mocht hem en zijn zusje YOENA vast houden en ik wist niet waar ik het had, jee wat was dit een dapper manneke, maar ik moest echt geen nieuwe hond!! Dus terug naar huis... KNAAG KNAAG!! Yep de volgende keer met naar yoena te gaan kijken    toch getekend, want er was iets wat me enorm aantrok in deze hond... Zijn lieve ondeugende karakter, vanaf het eerste moment bleef hij dicht bij me, ging meteen met alles spelen en was SOCIAAL... misschien zelfs een beetje TE!!

2 dagen bij ons, sep 2011

Toen ik tekende moest ik nog een horde doen en dat was mijn vrouw, jee wat was die boos... maar ik voelde dat deze vriend bij mij hoorde, hij moest bij ons zijn!! Heel raar, want als ik mijn hersens had laten spreken was dit allemaal niet gebeurt hihi!! Maar mijn hartje sprak en we namen broer en zus mee naar huis in sep 2011...Wat was ik een gelukkig vrouwke... juist geopereerd aan een kruisband reconstructie, waardoor ik maanden de tijd heb gehad om voor hem dag en nacht te zorgen... Waardoor wij en SUPERHECHTE band hebben...

Waar ik ben verwacht je een raico, ga ik naar de wc, hij mee.Ga ik naar de keuken, voila hij ook! Ga ik naar buiten, ho even er moet iemand mee...

Onlangs maakte mijn vrouw de leuke opmerking dat als onze raico zijn leven heeft geleefd, we hem laten opzetten, wieletjes eronder en een touwtje, want jij gaat dat enorm missen!!! Tuurlijk denk op die manier is een beetje luguber, maar ze bedoelde het super... Het is gewoon zo dat wij onafscheidelijk zijn...

Veel baasjes zouden daar moeite mee hebben, maar ik niet. Ik vind het heerlijk! Ben dol op hem...

Maar hij is niet alleen maar leuk, wij ondervonden al veel te snel waarom ik het gevoel had dat hij in ons gezin behoorden...

Okt 2011
helpen in de tuin??? betrapt lieve jongen!!!

Waarom... ik zal het eens uitleggen, want het is een hele toestand haha!!

Onze raico kwam met buikpijn naar hier, diarree en overgeven... de eerste dag en we dachten eerst in de richting van dat alles nog zo nieuw was, hij nog wat schrik had enz!! Maar na een dag of twee maakte ik mij zorgen, hij liep echt naar buiten om OP TIJD te zijn, en als hij juist diep sliep had hij natuurlijk moeite met het te halen... hij was vanaf dag één zindelijk i.v.m. dat de fokker zich daar al mee had bezig gehouden.

Heel handig, maar had ze de diarree niet gezien? het overgeven gemist? Ze hebben dezelfde DA dan wij { hierdoor kwamen wij aan dit nest} en ik belde mijn zorgen door... We mochten direct komen en kregen groen licht, dit was stress, het was een gevoelig hondje.. hij kreeg wat medicatie om vaster te worden en het zou goed zijn... Maar mij lag het niet lekker... er was iets aan dit gezellig, super vrolijk, overenthousiaste en super leuke pup!!! Er was iets anders aan hem...

okt 2011

Ook al bleef het knagen, ik ging niet meteen terug, de DA wist toch wat hij deed niet? Dus daar hij goed at, dronk, speelde en sliep ging er nog een week overheen...en toen vonden we een worm en nog één en we dachten aha!!! dus naar de DA en ontwormen en we zouden een gezonde pup hebben, gelijk ook de andere 2 ontwormen voor het geval dat, want hier hadden onze jongens al jaren geen last van... en ze waren dit dus niet gewoon en zouden hier serieus op kunnen reageren... voila gedaan en gelukkig toch? 

helpen is echt zijn ding!! waar moeten de blaadjes naar toe vrouwke?
okt 2011

Ik besprak vaak met mijn vrouw waarom hij dan niet aankwam... bij de andere twee moeten we in de gaten houden dat ze niet OVER ETEN, bij hem krijgen we er geen KILO aan... hij was echt te mager en je zou bijna aan verwaarlozing denken... daar dit mij toch echt niet lekker zat en er toch nog steeds diarree was, was ik weer bij de DA... eindelijk besloot hij VERDER te zoeken en hij vond!!!!

GARDIA

Onze jongen had dus echt iets... ik vond het zo zielig, hij was al 4 maanden en nu eindelijk wisten we wat er was...na een kuur van een maand was hij nog maar 2 kilo aangekomen, wat deed ik verkeerd????

De eerste tekenen waren dabben, heel veel dabben... overenthousiastheid { kan ADHD bij honden???} veel drinken en slapen...Als meneertje sliep, sliep hij het liefst met zijn ruggetje op de grond en de pootjes in de lucht, heerlijk vond en vind het dat nog steeds...

En we zagen rode bultjes verschijnen op zijn onderbuikje... ze werden steeds feller en groter, gelijk hing ik weer aan de tel van de DA, want wat was dit nu weer... had hij nog niet genoeg gehad in deze eerste 5 maanden? 

Hij was zeker van een allergie, maar niet wat voor en of het tijdelijk was, met cortisone loste hij het wel op... niet dus, het werd véél erger!!

het was regelmatig nog erger en vuurrood

Ik wilde dit niet, ik besprak het met mijn vrouw en zei nu weet ik waarom deze hond in mijn leven moest komen, omdat god wist dat ik alles zou doen wat in mijn macht lag om deze jongen zo gezond mogelijk te houden... een ander had het er misschien niet voor over gehad { ik heb mensen gesproken die hem buiten zouden zetten in een hok, zodat hij de allergie niet zou oplopen, of hem hadden laten inslapen i.v.m. de hoge kosten}maar ik moest er nog niet aandenken, mijn vriend weg doen voor geld besparing???

Nee nee, we doen een kuur en hopen dat hij over zijn allergie heen komt... voor de rest werkte we met cortisone en antibiotica om de opstoten te bevechten... zijn eerste jaar was bijna getekend met medicatie en opletten... met verschillende dieten { 2 componenten, speciale brok enz} ik kookte speciaal voor hem, hij was vaak nog eens ziek er boven op { maag en darm ontstekingen} en hij had echt moeite met bijkomen... het was een mager sprietje!!

ons manneke kreeg een hekel aan medicatie...

maar zo lief....
maand 3 2013 { 1.5 jaar jong}

Maar als je ons manneke zag werd je blij, want jee wat was deze jongen makkelijk gelukkig te krijgen, alleen maar binnen komen was voor hem genoeg!!! Kwispelen tot en met, zijn achterpootjes konden het niet bijhouden, springen wie een geitje en energie voor tien... en voor luisteren kreeg hij ook een tien... hij doet ALLES wat je wilt, zeer zorgzaam is hij ook!! Want darco moet kusjes krijgen en aandacht en dat allemaal héél voorzichtig!! Met yenzo is hij wild en speels en met ons ook haha!! We merkte ook dat hij heel snel zich iets aantrok, en dat hij dan ook echt van streek was, zeer schuldbewust ook al heeft hij niets gedaan!! Hier door denk je dat hij het gedaan heeft, maar je hebt het mis, de schuldige staat langs je te kwispelen hihi!! Maar wat vind het het erg als ik boos op hem ben, verschrikkelijk vind hij dart, gelukkig ben ik dat niet snel haha!!

Maar terug naar zijn medi geschiedenis!!!

2013 maand 3

we zijn dus aan de spuiten gegaan en dat heb ik hem toegediend voor een jaar, de bedoeling was 1.5, maar toen hij de vollere dosis van zijn allergie binnen kreeg, werden zijn opstoten enorm erg, hij viel liko´s af, was kalm, dronk heel veel { waardoor wij de nachten op de bank door brachten, zodat hij op tijd naar buiten kon}dabden zijn huid open en was ongelukkig in deze situatie... iedere dag was een gevecht, alles werd goed gepoetst, bepaalde voedsel ging de deur uit, wandelen mocht hij maar zelden... want we waren er natuurlijk achter gekomen waarvoor meneer allergische was en dat was een hele waslijst!! De spuiten hielpen hier dus niet tegen, jammer... heel spijtig voor onze jonge, maar zodra ik stopte werd de jeuk minder!! en kreeg hij meer energie... al zijn energie ging in ziek zijn en niet naar groeien en open bloeien...

En de vele weken van bijna niet mogen eten i.v.m. weer een maagontsteking maakte het alleen maar moeilijker voor ons beide, hij moest veel eten om voldoende binnen te krijgen en wij moesten zorgen dat hij toch voldoende bewoog, maar niet teveel want hij mocht niet nog meer afvallen... na zo´n ontsteking en weer aan de brok, kwam hij wel iedere keer weer mooi terug bij!!

Maar we leerde er mee omgaan... hij is nu 4 en gelukkig, gezond, rond en schitterend...

Hij heeft een geweldig karakter, lief, iets wat te druk en speels, heel speels!! Je maakt hem het gelukkigst met een balletje dat hij steeds weer mag gaan halen en brengen... hij luisterd heel goed naar zijn commando´s... zo heeft hij regels die speciaal alleen hem zijn aangeleerd.

Want door de vele medi heeft hij een probleem aan zijn hart en houd spelen maar vol voor een 5 minuten, voor hij om valt... heel eng om te zien!! En dus weer iets om je mee bezig te houden.

De regels voor Raico zijn

- niet wandelen, want raico is allergische voor bomen, planten en gras, hierdoor geven we rai zoveel mogelijk aandacht en liefde in zijn tuin

- geen kip, lam en fruit, rai is allergische voor deze voedingsstoffen... deze krijgt hij zelden, maar heel af en toe is een stukje kippenwit te lekker en krijgt hij het toch, maar in mindere mate dan de broers. We kiezen voor ons manneke voor vis of rund/varken

- stofvrij, yep zijn zwaarste allergie is STOF!! Dit kun je dus niet vermijden, stof is overal. Wij poetsen goed, wassen hem wekelijks grondig en hopen zo de stof een beetje terug te dringen.

- teken en vlooien mag hij absoluut niet krijgen, hij is ook hier allergische voor... maandelijks wordt hij ingespoten met een natuur product dat goed zijn werk lijkt te doen. Hij heeft nooit meer vlooien gehad en teken zijn zeldzaam bij onze jongens { hij had vlooien in het nest, want ze lagen op stro, maar daar is hij meteen voor behandeld geweest bij de fokker en daarna nog eens bij ons en we hebben er nooit geen meer gezien, de broers waren ook meteen nog eens extra ingespoten}

spelen is zijn grootste hobby, regelmatig nieuw speelgoed helpt hem
te stimuleren om zich te vermaken in de tuin
2014 { 1 jaar geleden}

- 5 minuten speeltijd per keer... als we ons hier niet aan houden valt hij om. En geloof me dat wil je niet zien, super zielig en eng...

- verplichte drinktijd, als ik hem het commando DRINKEN geef, moet hij uit zijn bak met vers water slokken nemen, dit heb ik hem geleerd na dat hij voor het eerst omviel en geeft hem hydratatie op het juiste moment.

- wassen, onze jongen wordt wekelijks helemaal na gekeken, op een kuur gezet { of niet natuurlijk}eten aangepast en gewassen om hem optimaal in conditie te houden en het werkt, de laatste cortisone kuur is maanden geleden... BRAVO!!

We doen wat we kunnen en roeien met de riemen die we hebben...

En we hebben een brave, een hele brave ziel in huis gehaald en dat maakt alle ellende van het ziek zijn, extra verzorgingsmomenten, poetsen, de vele kosten meer dan WAARD!!

Het is misschien geen ideaal hondenleven, maar zonder deze regels was onze jongen er niet meer geweest...zonder deze regels  za&t onze jongen altijd onder de medicatie of juist onder de ontstekingen... en nu hebben we het onder controle...

Tuurlijk mag hij wel eens het bos in, maar liever in de winter periode dan nu i.v. m. het stof gedeelte in de lucht en de losse zand...

Als je aan hem zou vragen hoe het hier is, hoop ik gewoon op een positief gelukkig antwoord, dat hij het wel naar zijn zin heeft hier, bij mij, zijn baasje en zijn 2 broers...

zelfs tijdens het strijken bij het vrouwke...
Mei 2015

raico bruine labrador 21/06/2011 tot heden

Zo dat was een hele hap... maar wel leuk voor later...

De volgende keer een andere hobby, nu even bekomen van deze post

xximkexx